Tja, jullie zien Anne altijd goed gekleed in de winkel staan, maar toen die ene keer…
Het was op een zaterdag vlak voor kerst. We hadden een kneiterdrukke dag gehad in de winkel met een demo van Kitchenaid. En dat moest gevierd worden, dus hup na het werk met z’n allen naar de Bataaf om een kerstcocktail te drinken. Daarna moest ik – Karen – nog naar een feestje en voor de handigheid- en omdat we de volgende dag weer samen gingen werken – had ik m’n K’OOK!tas aan Anne meegegeven, inclusief de sleutels van de winkel. Ik naar het feestje en rond 01.00 uur lag ik in bed. Nou moeten jullie weten dat ik enigszins “dwangneurotisch” ben op het gebied van deuren afsluiten, strijkbout en gas uit. Herkennen jullie dat?
Rond 04.00 uur ’s nachts werd ik wakker en ik kon alleen maar denken aan de kaars die we die dag hadden aangedaan in de winkel. Heeft iemand die uitgeblazen, of ikzelf misschien wel? Het hoofd bleef malen en ik kon het niet loslaten. Ok. Wat nu? Sleutels had ik niet. En om Anne nu wakker te bellen voor wat misschien een hersenspinsel in mijn hoofd is? Dus ik uit bed, hup de auto in (niet in m’n ponnetje hoor, was decent aangekleed). En op naar de Zaanweg om te checken of de kaars überhaupt aanstond. Deze stond in de etalage en ik kon het zo zien. En sh*** ja, daar stond in de etalage de kaars te branden. Zag er heel gezellig uit, maar ik kreeg het er bloedheet van.
Het enige dat ik op dat moment kon doen, was Anne contacten om de sleutels van de winkel te krijgen. Ik wilde niet de hele familie wekken, dus stuurde haar een appje. En alsof het zo moest zijn, was Anne op dat moment net wakker en zag mijn appje binnenkomen. Wat een mazzel. Dus hup terug naar Assendelft om de sleutels op te halen, zodat ik de winkel in kon om de kaarsen uit te blazen. Anne – als lieve collega – wilde mij daar niet in het pikkedonker alleen laten zijn en ging mee. In haar ochtendjas, pyjama en op slippers. En zo stond zij dus om 04.00 uur ’s nachts met mij bij K’OOK!. Toen niet fijn, maar achteraf is het een mooi verhaal.
Alleen al daarom hebben we nu de kaarsen van Uyuni in ons assortiment opgenomen. Het maakt niet uit of deze nog aanstaan (dus mensen in Wormerveer, als jullie na sluitingstijd langslopen en er mocht een kaars aanstaan, maakt niet uit, het is niet gevaarlijk). Je kunt deze kaarsen overigens ook op tijd instellen, al dan niet met een afstandsbediening (waarmee je ze ook in 1 klap uit kunt zetten). Maar bovenal zijn ze net echt. Dankzij het gepatenteerde led lampje lijkt het net of de kaarsen flikkeren en echt zijn. Ook de buitenkant is als een echte kaars. We hebben verschillende maten en kleuren, je vindt ze hier op de site, maar natuurlijk ook in onze winkel in de Zaanbocht.
Reacties op blog
Nou gelukkig maar! Als je nu lichtjes ziet branden, lijken het echte kaarsen, maar zijn het ledkaarsen. Je kunt rustig slapen!
Maar goed dat ik niet wakker was en licht had zien branden in jullie winkel. Zou zeker de politie gebeld hebben.🥲
Haha heerlijk geschreven verhaal en ook wel herkenbaar. En waarom komen die gedachten altijd juist midden in de nacht en niet net als je thuis bent. Maar levert een leuke foto op! Dat dan weer wel.
Leuk als je een reactie achterlaat!
Je emailadres zal niet zichtbaar zijn.